در کشور فرانسه هدایا معمولا بعد از تحویل در حضور شخص باز می‌شوند

همه از هدیه گرفتن خوشحال می‌شوند! در فرهنگ‌های مختلف هدیه دادن نشانه محبت و احترام به شخص مقابل است. در فرهنگ ایرانی نیز افرادی که برای هم احترام قائل‌اند و بهم علاقمند هستند به یکدیگر هدیه می‌دهند. در کشورهای مختلف هدیه دادن آداب خاص خود را دارد. در زیر به برخی از نکات فرهنگی هنگام هدیه دادن و هد یه گرفتن اشاره شده است.

هدیه به سبک چینی!

در کشور چین رسم بر این است که افراد هنگام کادو گرفتن، سه بار از گرفتن کادو امتناع می‌کنند، و سپس کادوی خود را تحویل می‌گیرند و همچنین فردی که کادو می‌دهد نیز باید کادو را با دو دست تقدیم کند و سه بار بر تحویل کادو اصرار کند. معمولا کادوها در مقابل کسی که کادو را تحویل داده باز نمی‌شود.

هدیه به سبک مصری!

مناسب‌ترین هدیه برای اولین دیدار در منزل میزبان در مصر، میوه و شیرینی است. ولی هدیه به هرمناسبتی باید با دست راست تقدیم شود. هدیه‌ها را با کاغذ زیبا و رنگی بسته‌بندی می‌کنند و با احترام تقدیم می‌کنند. معمولا هدیه را در مقابل شخصی که هدیه را تقدیم کرده باز نمی‌شود. مگر اینکه هدیه، دسر، شیرینی یا میوه باشد که معمولاً بعد از صرف شام برای همه میهمانان سرو می‌شود.

هدیه به سبک هندی!

در هند در مناسبت‌های مختلف به یکدیگر کادو می‌دهند. در اواخر شهریور طی یک مراسم به نام “Rakhi” معمولاً برادرها به خواهران خود هدیه می‌دهند. در آبان ماه هم مراسم دیگری به نام “Diwali” برپا می‌شود که به جشن نور و چراغ معروف است و افراد با نسبت‌های مختلف به یکدیگر هدیه می‌دهند. معمولاً افراد از اینکه هدیه‌ای که بخشیده‌اند را جلوی خودشان باز کنند خوشحال می‌شوند.

هدیه به سبک ژاپنی!

در کشور ژاپن شیوه تقدیم کردن هدیه از خود هدیه مهمتر است. افراد در مناسبت‌های مختلف مثل مراسم عروسی، تولد، جشن فارغ‌التحصیلی یا هدیه اولین مهمانی، به یکدیگر هدیه می‌دهند. بعد از گرفتن کادو، ژاپنی‌ها معمولا یک هدیه برای تشکر ارسال می‌کنند که در فرهنگ ژاپن “O-kaeshi” نام دارد. ارزش این هدیه معمولاً کمتر از هدیه قبلی است.

در هند در مناسبت‌های مختلف به یکدیگر کادو می‌دهند

هدیه به سبک ترکیه

در ترکیه هدیه مرسوم هنگام رفتن به مهمانی، انواع شیرینی به ویژه باقلواست. در مراسم عروسی افراد فامیل به عروس و داماد طلا هدیه می‎دهند. هدیه را معمولا در اولین لحظه دیدار به یکدیگر تقدیم می‌کنند و همان لحظه نیز آنرا باز می‌کنند.

هدیه به سبک فرانسه

در کشور فرانسه هدایا معمولا بعد از تحویل در حضور شخص باز می‌شوند. ارزش مادی هدایا در فرانسه اهمیتی ندارد و معمولا هدایایی انتخاب می‌شوند که مناسب سلیقه شخص باشد. ولی هدیه دادن گل بسیار مرسوم است. فقط تعداد شاخه‌های گل باید فرد باشد مثلاً یک، سه،… ولی در فرهنگ فرانسوی هدیه دادن دسته گلی با ۱۳ شاخه چندان خوش یمن نیست.

هدیه به سبک یونان

در فرهنگ یونانی هدیه نباید خیلی گران‌قیمت باشد. چون شخصی که هدیه گرفته باید هدیه‌ای با ارزش مادی یکسان را بازگرداند. ولی بسته‌بندی و شیوه تقدیم کردن هدیه برای مردم یونان مهم است.

هدیه به سبک سنگاپور

در سنگاپور هدایا باید با کاغذ کادو بسته بندی شوند و با دو دست تقدیم شوند ولی در این کشور بازکردن هدیه مقابل شخصی که هدیه داده چندان مرسوم نیست. معمولا افراد در سنگاپور به رسم تعارف و احترام از دریافت هدیه امتناع می‌کنند و سپس شخصی که هدیه را آورده اصرار می‌کند تا طرف مقابل هدیه را بپذیرد.

هدیه به سبک آرژانتین

در فرهنگ آرژانتین هدیه مرسوم هنگام دعوت شدن به منزل کسی گل، شکلات، شیرینی و … است. ولی مردم معمولاً از دادن هدیه‌هایی که تیز و فلزی هستند مثل قیچی یا چاقو خودداری می‌کنند چراکه معتقدند که این هدایا بر روابط صمیمانه افراد تاثیر منفی می‌گذارد.

منبع:blog.bamilo.com

یائو و شون قدیمی ترین امپراتور چین

طبق روایات چین “یائو “و “شون “دو تن از قدیمی ترین امپراتور چین هستند . به عبارت دیگر سرآغاز تاریخ بیش از دو هزار ساله باستانی چین دوران “یائو “و”شون ” محسوب می شود . درمیان افسانه ها و روایات بی شمار در یادداشتهای قدیمی داستانهایی درباره این دو امپراتور وجود دارد که جایگاه مهمی در اشغال داشته و در فرهنگ ستنی چین تاثیرات دیرپائی برجای گذاشته است .

“یائو”یکی از شیوخ قبیله ای آخرین مرحله جامعه بدوی و نیزیکی از نمایندگان فرهنگ ملت چین می باشد. بنابه روایتی ،”یائو” از فرزندان “خوان دی” نیای نخست ملت چین بود ،وی فردی هوشمندو نیکدل بوده و مورد احترام مردم واقع بوده است .

وی در ۱۶سالگی بعنوان شیخ قبیله برگزیده شد.این قبیله در نزدیکی شهر” بائو دین “استان “خه بی”امروز واقع است . “یائو” با اتحاد با قبائل این منطقه مشترکا علیه تجاوز قبیله “دون ای” مقاومت کرده و سرانجام این قبیله را الحاق نمود.

پابپای گسترش نیروهای قبیله “یائو”به ریاست اتحادیه شیوخ مبدل گردیدکه بعدها وی را امپراتور “یائو”نامیدند. “یائو”کاردوست و صرفه جو ،ساده وبی ریاو عدالتخواه بودو همچون نمونه ای از امپراتوران بافضیلت و لایق در یادمردم زنده مانده بود. وی شخصیتها را برحسب فضیلت و شایستگی آنها به مقامهای مهم می گماشت و طبق نتایج بررسیها خدمات ماموران عزل و ترفیع شان را مشخص می کرد و درنتیجه امور کشور بسیار منظم بود.وی مقام نجومی را دایر کرده و به مسوولان آن دستور داد تا تقویم را تدوین نمایند و مردم برحسب آن درمراسم مختلف به کشت و زراعت مشغول بودند .

لذا نیاکان ما عصر “یائو دی”را عصر پیشرفت جهشی کشاورزی تلقی می کردند.امپراتور “یائو دی”همچنین به هماهنگی مناسبات بین قبائل عطف توجه کرده و به مردم می آموخت که باید درصلح و صفا بسر برده و عدالت سیاسی و آسودگی خاطر دنیا را حفظ کنند.

“یائو دی ” با ایجاد نخستین نظام اجتماعی متمدن ملت چین ،قبائل جامعه بدوی را بتدریج بصورت کشور در اورده و نظام خانوادگی را تکمیل نمود. به مردم طبق اصل و نسبت خون نام خانوادگی دادوبا تلفیق شجره پدری و جانب مادری خاندان پدرشاهی را معین کرد .

تاریخ و تمدن کشور چین 

مقرر شد که خویشاوندان نبایدبا هم ازدواج کنند که در نتیجه کیفیت مردم و سلامت جامعه ارتقا یافت .”یائو دی” حیطه تحت تسلط خود را به ۹ “جو” یعنی نه بخش تقسیم کرد و شاهزادگان و ماموران خود را برای حکمرانی باین بخشها فرستادو در نتیجه این ۹ بخش شاهد پیشرفت متوازن اقتصادی شد . طی چند هزار سال ۹ بخش به چینی “چیو جو” بنظر فرزندان ملت چین چون میهن تلقی شد .

“یائو دی” بمدت ۷۰سال بر تخت سلطنت نشست .وی تصمیم گرفت بر اساس شایستگی وخصوصیات اخلاقی ادامه دهنده راه خود را انتخاب کند لذ ا به شاهزادگان و مقامهای خود در نواحی مختلف دستور دادتاافرادی خوش اخلاق و دارای فضائل رابرغم پائین بودن جایگاه اجتماعی برای مقام امپراتوری آینده معرفی کنند.درنتیجه “شون ” که مردی فقیر و تهیدست بود ، معرفی شد .

گفته می شود که والدینش بر او سختگیری زیادی می کردند و برادرانش هم با او بدرفتاری می نمودند. اما “شون ” توانست با آنان دوستانه همزیستی کند.بنطر مردم “شون “که با اخلاق و با شهامت بود، توانائی رتق و فتق امور را داشت .”یائو دی”نیز با بررسیهای انجام شده بر روی “شون “بجای “دان جو”پسر خود، او را به عنوان ادامه دهنده سلطنت تائید کرد.سه سال بعد ، “شون ” بر مسند قدرت نشست .

امپراتور “شون ” ضمن گسترش سیاست دمکراتیک پیشین خود ،آ داب وآئین و قانون جنائی نسبتا کامل را وضع کرد و ماموران مسول امور سیاسی ،اقتصادی ،قضائی ،آموزشی ،صنایع دستی و موسیقی را منصوب نمود .وی همچنین ضمن تدوین شیوه ارزیابی مقامات ،یک نظام نسبتا کامل کشوری بوجود آورد. در دوران حکومت امپراتور “شون ” ،فنون صنایع و کشاورزی دستخوش پیشرفت نسبتا بزرگی شد .

در زمینه کشورداری “شون ” تدابیری اندیشید که بر اساس آن مردم در غم و شادی شریک یکدیگر بودند. در دوران”شون دی” مردم آئین و آداب را رعایت نموده و زندگی خوش و آرامی داشتند ،از اینرو ،این دوران عصر بسیار درخشانی در زمینه های سیاسی ، تولیدی و هنری محسوب می شد. در مسئله انتخاب جانشین ،”شون “نیز باسرمشق گرفتن از سلف خود ،حکومت را به دست “یو”که در مهار کردن طغیان آب خدماتی انجام داده بود ،سپرد.

در طول تاریخ فئودالیسم چین ،سلطنت همواره موروثی بود ،اما “یائو ” و “شون ” سلطنت را به افراد ممتاز و لایق و شایسته می سپردند. این خصوصیت اخلاقی والا و شهامت امپراتوران “یائو” و “شون “طی هزارها سال مورد تجلیل و قدردانی مردم قرار گرفت .

منبع:tarikhema.org