خوش است درد که باشد امید درمانش
دراز نیست بیابان که هست پایانش
نه شرط عشق بود با کمان ابروی دوست
که جان سپر نکنی پیش تیربارانش
عدیم را که تمنای بوستان باشد
ضرورت است تحمل ز بوستانبانش
وصال جان جهان یافتن حرامش باد
که التفات بود بر جهان و بر جانش
زندگـی ، فهم نفهمیدنهاست
آسمان،نور،خدا،عشق،سعادت،
با ماست
در نبندیم به نور!
در نبندیم به آرامش پرمهر نسیم
زندگی رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من،
وزن رضایتمندیست !
"سهراب سپهری"
ام تجاری: متفورتکس
نام آیوپاک | N,N-dimethylimidodicarbonimidic diamide |
---|---|
شمارهٔ CAS | ۶۵۷-۲۴-۹ |
فرمول شیمیایی | |
PubChem | ۳۹۶۱ |
نیمه عمر | ۶٫۲ ساعت |
متابولیسم | -- |
دفع | ادراری |
زیست فراهمی | ۵۰–۶۰ ٪ درحالت ناشتا |
موارد مصرف | دیابت |
راه استعمال | دهانی |
اشکال دارویی | قرص ۵۰۰–۱۰۰۰ میلیگرمی |
نام ژنریک: متفورمین (به انگلیسی: METFORMIN)
رده درمانی: داروهای ضد دیابت.
اشکال دارویی: قرص
متفورمین به عنوان کاهنده قند خون در درمان دیابت نوع دو (دیابت غیروابسته به انسولین) بکارمیرود. متفورمین در اختلال متابولیسم کربوهیدرات و درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک تجویز میشود.
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین میکند ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر میباشد: بزرگسالان: در صورت مصرف متفورمین تنها: در ابتدا ۵۰۰ میلیگرم معادل یک قرص دوبار در روز همراه صبحانه و ناهار سپس در صورتیکه نیاز باشد پزشک در طول هفته دوز دارو را افزایش میدهد و به مقدار ۵۰۰ یا ۸۵۰ میلیگرم دو یا سه بار در روز همراه غذا میرساند. متفورمین همراه با سایر داروهای کاهنده قند: پزشک دوز هر دارو را اندازهگیری میکند. متفورمین همراه با انسولین: ابتدا ۵۰۰ میلیگرم یک بار در روز سپس پزشک در صورت نیاز دوز دارو را افزایش میدهد. کودکان بالای ۱۰ سال: ۵۰۰ میلیگرم دو بار در روز همراه صبحانه و عصرانه و در صورت نیاز پزشک دوز دارو را افزایش میدهد. کودکان زیر ۱۰ سال: مقدار داروی مورد نیاز توسط پزشک تعیین میشود.
این دارو مقاومت به انسولین را در بیماران دیابتی کم میکند. متفورمین به عنوان دارویی برای حساس کردن بدن نسبت به انسولین به کار میرود، نه به عنوان دارویی جهت کاهش وزن. بر اساس مکانیسم عمل متفورمین در بدن، «کاهش وزن، تنها یکی از عوارض جانبی آن است».
هیپوگلیسمی، بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، نفخ، تولید گاز بیش از حد در رودهها، و اسهال، خستگی، دردهای عضلانی، تنگی نفس، خواب آلودگی و معده درد.
تاری دید، خواب آلودگی، خشکی دهان، افزایش حجم و تکرر ادرار، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ، معده درد، خستگی، عطش غیرمعمول که باید برای درمان آن هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کرد. در صورتیکه بیمار در این مرحله درمان نشود دچار پوست خشک برافروخته، تنفس بدبو، وجود کتون در ادرار، تنفس سطحی و مشکل شده که هیپرگلسیمی شدید رخ داده و منجر به کتواسیدوزیس و مرگ میشود.
مصرف همزمان با سولفونیل اورهها ممکن است موجب بروز هایپوگلیسمی شود. در صورت مصرف همزمان این داروها غلظت خونی گلوکز باید مرتباًاندازهگیری شود. در صورت لزوم مصرف متفورمین با انسولین، برای جلوگیری از بروز هایپوگلیسمی و به دست آوردن نسبت مناسب مصرف آنها، در شروع درمان بیمار باید بستری شود. در صورت مصرف همزمان با سایمتیدین، کلیرانس کلیوی متفورمین ممکن است کاهش یابد. مقدار مصرف متفورمین باید کاهش یابد. در صورت مصرف همزمان داروهای ضد انعقاد با متفورمین، ممکن است مقدار مصرف داروهای ضد انعقاد احتیاج به تنظیم داشته باشد. برخی داروها ممکن است قند خون را افزایش داده و ازدیاد دوز متفورمین را ضروری نمایند. مهمترین این داروها عبارتند از: بلوکرهای کانال کلسیمی، کورتیکواستروئیدها، استروژنها، ضد بارداریهای هورمونی، ایزونیازید، نیاسین، فنوتیازینها، فنیتوئین، داروهای مقلد سمپاتیک، تیازیدها و دیگر دیورتیکها، و هورمونهای تیروئیدی. داروهای کاتیونی (آمیلوراید، سایمتیدین، دیگوکسین، مورفین، پروکائین آمید، کینیدین، کینین، رانیتیدین، تریامترن، تریمتوپریم و وانکومایسین) ممکن است با متفورمین در ترشح کلیوی رقابت نموده و سطح آن را افزایش دهند.
بر اساس پژوهشهای اخیر، این دارو احتمالاً در آینده خواهد توانست برای درمان سرطان پستان به کار رود. یافتههای جدید نشان میدهد که انرژی لازم برای رشد سلولهای سرطانی (در پستان) توسط میتوکندریهای سلولها تولید میشود و این انرژی تولیدی در سلولهای سرطانی پنج برابر بیشتر از سلولهای دیگر است.
متفورمین موجب سرکوب فعالیت میتوکندری میشود و میتواند در آینده روشی برای درمان سرطان پستان به کار رود.
آزمایشهای دیگری نیز تأثیر متفورمین برای سرکوب رشد تومورهای سرطانی پستان نشان دادهاند.
از متفرمینهای آهسته رهش برای لاغری نیز استفاده می گردد. اما این پاسخدهی نیازمند مطالعات بیشتر نیز هست.
متفورمین باعث میشود تعداد اکسیژن بیشتری در هر سلول آزاد گردد و این امر ظاهراً طول عمر و استحکام بدنی را بالا خواهد برد؛ لذا بهترین کاندیدا بهعنوان یک داروی ضدپیری، داروی متفورمین است. سال ۲۰۱۶ نخستین داروی ضد پیری دنیا روی انسان آزمایش خواهد شد. در صورت موفقیت این آزمایشها، افراد ۷۰ ساله مانند افراد ۵۰ ساله به نظر خواهند رسید.
مشخص نیست که آیا متفورمین از طریق شیر مادر به بدن نوزاد منتقل میشود یا خیر . در صورت مصرف متفورمین نباید به نوزاد شیر بدهید .